In zijn blogs laat Hugo Later zijn ‘groene geweten’ spreken en toont hij hoe een integrale kijk op duurzame oplossingen samen kan gaan met financiële duurzaamheid. Deze keer over het ecosysteem en de afname van biodiversiteit.
“Natuurlijk snap ik wel dat investeringen in de groene ruimte rendement moeten hebben, en dat kan ook heel goed op een gezonde manier. Maar de drive moet zijn dat je meerwaarde voor en door groen biedt en dat je niet alleen met de financiële kant rekening houdt.
In de whitepaper Groenbeheer: de kunst van het behouden van de natuur laten we zien dat een nieuwe manier van groenbeheer hét antwoord is op wateroverlast en hittestress, en dat meer groen - en meer biodiversiteit - in onze openbare ruimte tot een enorme verbetering van de leefkwaliteit leidt.
Denk bijvoorbeeld aan de Bijlmermeer rond de Arena, die wordt nu helemaal opnieuw ontwikkeld. Onze uitdaging daarbij is om een groene omgeving te maken die geen blokkade is voor het (biodiversiteit) ecosysteem, maar die eraan bijdraagt, met groene gevels, natuurinclusief bouwen, daktuinen... Gelukkig stellen de investeerders zoals pensioenfondsen inmiddels ook ‘groene eisen’: de projecten moeten toekomstgericht en klimaatadaptief zijn en ze moeten bijdragen aan het wegnemen van de duurzaamheidsproblemen.
Je kunt zien of een ecosysteem goed functioneert. Een belangrijk voorbeeld is de omgang met de eikenprocessierups. Die rups vertelt ons heel veel over het feit dat de biodiversiteit enorm is afgenomen. Over de bij hoor je niet zoveel mensen praten; maar ook voor de bij speelt zich net zo’n groot probleem af. Omdat de rups vervelend is – hij prikt en bezorgt de mensen jeuk – krijgt hij relatief veel aandacht.
Toch is deze rups een welkom dier, omdat hij ons laat zien dat we iets niet goed doen. Want er is een visie nodig bij de aanpak van dit probleem. We moeten dat dier niet alleen maar wegzuigen om de overlast te beperken, maar we moeten nadenken over toekomstgerichte maatregelen die de leefomgeving natuurlijker maken. Ik denk daarbij aan een inrichting van de buitenruimte met onderbegroeiing, andere boomsoorten en meer biodiversiteit, zodat de natuurlijke vijanden van deze rups het weer over kunnen nemen van ons.
Door goed te kijken naar de signalen die de natuur ons geeft, kunnen we zoveel leren. De les die de eikenprocessierups ons leert is: zorg voor andere, natuurlijker omstandigheden dan zorgt de natuur er wel voor dat wij geen last meer van haar hebben.”
Hugo laat zien wat de natuur ons vertelt over groenbeheer.
Hugo filosofeert over een duurzame inrichting van de buitenruimte.