Spetterende, vulkanische rubbervloer

‘De vorige vulkaan waaraan ik meewerkte was een stuk minder geslaagd dan deze,’ vertelt Werkhoven lachend. ‘Het waren gewoon drie kleurvlakken op een heuvel. Zelfs met de beste fantasie van de wereld zag ik er geen vulkaan in.’

Toen hij bij het ontwerp van de Roomtuintjes-speelplaats betrokken raakte, besloot Werkhoven het dus anders aan te pakken. ‘Ik zei tegen onze designafdeling: teken een échte vulkaan. Met lava, keien die uit de lucht vallen – alles erop en eraan. Als jullie zeggen hoe het worden moet, dan maken wij het.’ En zo geschiedde.

Zodra de gemeente akkoord ging met het ontwerp, was het aan Werkhoven om de realisatie van de vloer in gang te zetten. En daarvoor moest hij flink out of the box denken. Of liever: buiten de lijnen kleuren.

Werkhoven: ‘Rubbervloeren zoals deze bestaan uit allemaal losse rubberkorrels in verschillende kleuren. Die korrels mengen we met een speciale lijm, en dat mengsel smeren we ter plekke uit, normaal gesproken in strakke lijnen. Je brengt bijvoorbeeld eerst rode korrels aan, laat ze uitharden, en dan kun je er de volgende dag blauw tegenaan plakken. De mannen die dat doen, zijn eigenlijk een soort stukadorende stratenmakers.’

Maar de vulkaan vroeg om een andere aanpak. De vloeiende kleurovergangen van de lavastroom gingen niet samen met de strakke vlakken waarmee zo’n rubbervloer normaal gesproken wordt aangelegd. ‘Daardoor moesten we anders werken dan normaal,’ legt Werkhoven uit. En dat ging verrassend goed.

‘Als je strakke lijnen wilt, kun je je niet veroorloven dat er korrels van de ene kleur in de andere kleur terechtkomen. Je moet de mixmachine dus na elke ronde heel goed schoonmaken. Maar omdat deze kleuren toch al in elkaar overvloeiden, konden we na elke kleur direct doorgaan met de volgende. Daardoor waren we een stuk sneller klaar dan normaal.’

Wat ook hielp, is dat Werkhoven goed had begrepen dat een goede voorbereiding het halve werk is. Op de valdempende onderlaag, gemaakt van gerecyclede autobanden, bracht ontwerper Jana Veldhuijzen-Slancíková handige instructieve lijnen aan. ‘Als ontwerper begreep zij heel goed dat het eindresultaat natuurlijk moest aanvoelen,’ licht Werkhoven toe, ‘dus zij was de aangewezen persoon om de overgangsbanen te bepalen. Onze medewerkers hebben daarna alles ingevuld.’

Werkhoven, die materialen en technieken graag een naam geeft, doopte de nieuwe werkwijze algauw om tot de Flexis Flow-methode. ‘Het rubber heet Flexis, en “flow” duidt natuurlijk op de vloeiende kleurovergang, waardoor het lijkt alsof de lava echt van de heuvel afstroomt.’ En inderdaad: dankzij de methode is de speeltuin nu een waar speelkunstwerk.

Dat de speelplaats er mag zijn, blijkt wel uit de reacties die hij oogst. Niet alleen van enthousiaste kinderen en buurtbewoners, maar ook van vakgenoten – van over de hele wereld. Werkhoven: ‘Op social media heb ik contact met veel mensen en bedrijven die vergelijkbare producten maken. Die reageerden vol lof toen ik foto’s van dit project online plaatste. Ik denk dat dat komt doordat opdrachtgevers bijna nooit kiezen voor deze toepassing. En doordat niet iedereen weet hoe je zo’n project aanpakt.’